Van Sumatra naar Java...

Hallo lieve mensen… hier zijn we weer met een nieuw verhaal vanuit Indonesië.
In ons vorig verhaal waren we geëindigd bij het Tobameer. We zullen dan ook hiermee beginnen te schrijven.

Donderdagavond, 6 augustus, kwamen we daar aan. Wij verbleven in het plaatsje Tuktuk. Wij hadden daar een super mooi hotelletje (Hariara) met onze kamer gelijk aan het water.
’s Ochtends konden we daar dus ook heerlijk buiten ontbijten.
We hebben zaterdags een scooter gehuurd om daarmee het eiland te verkennen.
Die dag bleek er een jaarlijks festival te zijn in het plaatsje Tomok, om de goden te eren van de Batak (lokale bevolking). Hier op het plein stond een mooie grote koe, die evenlater geofferd zou worden aan de goden.
Ook zijn we nog even naar vulkanische heetwaterbronnen geweest om even in het helende water te badderen.

Zondag de 9e zijn we om 14.30 uur met de boot richting het vaste land gegaan om vanaf daar met een nachtbus naar Bukittingi te gaan.
In het plaatsje Parapat waar we op onze bus moesten wachten was op dat moment een begrafenis aan de gang. De man van de busorganisatie zei dat we wel even konden gaan kijken en dat hebben we dus ook eventjes gedaan. Deze dienst gebeurde op straat, dus ook de overleden persoon lag op een tafel, bedekt met een vliegennet…net zoals wij in de zomer onze borrelhapjes onder een vliegennetje zetten.
Deze nachtbus was niet zo’n succes als de nachtbussen die wij hiervoor hebben gehad.
Het is gebruikelijk dat je een ticket koopt voor de bus en dan krijg je stoelen toegewezen wat jouw plek is voor die reis. In deze bus was het ook een optie om blijkbaar een goedkoper ticket te kopen met als vervolg dat je dan op een klein minikrukje in het midden van het gangpad moest gaan zitten.
Zo ging er naast ons dus ook een man in het gangpad zitten, maar die man dacht elke keer dat hij ook wel een beetje gebruik kon maken van onze hoofdleuningen, armleuningen etc. Was een zeer fijne nachtrust.
Tijdens de stop hebben we ook een nieuw iets gezien…iedereen kent de pismuren van de kerels wel…maar hier in Indonesië hebben ze dat ook voor de vrouwen!; gewoon één grote ‘stal’ waar de vrouw gewoon op de grond kan kletteren. Harstikke lekker gewoon!

De volgende ochtend waren we om 8:00 uur bij ons hostel, en vanaf daaruit zijn we even de markt over gelopen; naar Japanse grotten uit de Tweede Wereldoorlog geweest (waar we alwéér een hele fotoshoot met half Bukittinggi hebben gehad -_-) en de mooie canyon bekeken. Op de terug weg zijn we nog naar de verse markt geweest; levende meervallen, alen, kippen etc. En alles wordt voor je neus dood- en schoongemaakt. Ook weer hartstikke lekker gewoon!

Op dinsdag een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen. We zijn naar de Harau vallei gereden voor een paar zeer mooie uitzichten en een paar minder mooie (droge) watervallen. Daarna doorgereden naar het paleis van de koning (van de lokale stammen). Hier heeft Marissa een lokaal massageolietje mogen proberen. De vrouw nam Marissa haar nek onderhanden met deze olie en bulkte er flink op los in haar nek. Dit horen we dag in, dag uit door de locals, dus dit is volgens ons wel normaal gedrag. Deze dag ongeveer 120km op een scooter gezeten, dus ’s avonds waren we er opzich ook wel klaar mee.

De volgende dag doorgereisd naar Padang. Daar een homestay opgezocht en even een koloniale wijk & strand bezocht. Op donderdag zijn we met het openbaar vervoer naar ‘het mooiste strand’ in de buurt gegaan; Bandus Beach. Alleen dit was een ranzig strand…dus we zagen alweer een lekkere relax dag aan ons voorbij gaan. We hebben maar deelgenomen aan een strandexcursie. Een uur op een gammel bootje richting een mooi wit strandje, met leuke snorkelmogelijkheden. Dit was een goed alternatief voor het ‘mooiste strand’ volgens de locals, waar we dus alsnog lekker hebben kunnen relaxen.
We waren 17:10 uur weer terug op vaste land, maar helaas…de mini busjes rijden maar tot 17:00 uur. De dag werd dus nog duurder omdat we nog weer een taxi terug naar huis moesten nemen.

Op vrijdag de 14e hebben we weer een scooter gehuurd en zijn we naar een ander strand geweest; Air Manis Beach…dit strand was opzich nog wel te doen, en hebben wij ons ook goed kunnen vermaken.

Zaterdagochtend zijn we om 7.30 uur richting het vliegveld gegaan, om vervolgens 10.35 uur richting Jakarta te vliegen. Hier zijn we opgepikt door de vrouw & zus van Alexander. Alexander was Mark’s manager tijdens zijn tijd bij Holland America Line. Helaas is Alexander momenteel nog steeds aan boord, maar de familie was ook bereid om ons iets te laten zien van Jakarta.
Na anderhalf uur rijden waren we ergens voor wat eten. Het was heel gezellig en super(deluxe) lekker, er werd vanalles op tafel gezet!…alleen beetje jammer dat wij alleen opdraaiden voor de rekening. Er werd dus blijkbaar vanuit gegaan dat blanken altijd betalen. Maar opzich niet zo’n probleem, we zagen dit dan maar als bedankje & compensatie voor ’t rijden. Daarna doorgegaan naar ons hotelletje wat nog redelijk ver van ’t centrum zat. Alleen de zus van Alex wilde maar al te graag dat we dichter bij het centrum zouden zitten. We moesten maar een paar hotels bekijken in het centrum…zij wilde het wel regelen; paar krakkemikkige hotels & een paar mega dure hotels later (terwijl ze ons budget wist), gewoon weer lekker naar ons eigen hotelletje gegaan. Op de terugweg nog even een spuitje laten zetten in het ziekenhuis met vitamine B12…hier dacht de zus ook dat Mark dit niet alleen kon, en ze wilde maar al te graag mee naar binnen, maar dat was toch iets te veel, dus mevrouw moest maar gewoon even wachten in de wachtkamer met de vrouw van Alex en Marissa.

De volgende dag zijn we opgepikt door de zoon van Alexander. Hij en twee vrienden hebbens ons meegenomen naar het koloniale Batavia. Op het oude stadsplein werden Nederlandse Omafietsen verhuurd waarmee vele Indonesiërs een duur ritje op het snikhete plein mee maakten. Met de zoon werd voor elke afstand (meer dan 200m) de auto gepakt, want te veel inspannen is echt niet van toepassing hier. Ook zijn we naar een Indonesisch park geweest, waar je met de auto doorheen kan rijden en culturele dingen kunt bekijken. Dit was een rondje filerijden en er weer uit; niet zoveel aan dus. Aan het eind van de middag nog even in Central Park geweest; een mega lompe shopping mall (parkeergarage alleen al 16 grote verdiepingen), waar je gemakkelijk in kunt verdwalen.

Op maandag 17 augustus stonden we weer vroeg op om naar de ceremonie bij het paleis van de president te gaan. Het was namelijk 70 jaar geleden dat Indonesië onafhankelijk is geworden. Bij dit paleis werd de ceremonie begonnen met optocht van militairen, korpsen en kanonschoten. Het eindigde met een formatie van 13 straaljagers die laag over Jakarta vlogen. We hebben nog rond het vrijheidsplein gelopen, en zijn de grootste moskee van de wereld binnen gegaan.
’s Avonds hebben wij ons eventjes laten gaan; en even een behoorlijke rekening aan sushi naar binnen gewerkt.

Op het moment dat wij dit verhaal schrijven zitten wij in de trein naar Bandung. Wat we daar allemaal weer beleven zien jullie de volgende keer!

Voor foto’s ga weer naar ons standaard albumpje;
https://m.facebook.com/mark.vos.121/albums/908006019270973/