Dreadlocks, piercings & (vrouwen met) okselhaar...

Hallo allemaal,
Daar zijn we weer… dit keer vanuit Laos!

Ons vorige verslag eindige aan het water in Chiang Mai. Na de kroket & frikandel zijn we ’s avonds de stad in gegaan. Hier hebben we Ronald (neef van Mark) en Yvette opgezocht. Zij zijn 5 weken op vakantie en waren ook toevallig in Chiang Mai voor het Loy Krathong festival. Samen hebben we bij de opening van het festival gekeken, maar omdat het alleen maar in het Thais was snapten wij er niks van. We zijn daarom mooi in een restaurantje gaan zitten en hebben gezellig bij gepraat.

Op 25 november zijn we verhuisd naar Phusiri Place. We hadden hier al meerdere nachten vastliggen, maar een extra dagje voor onze reservering aan was niet mogelijk. Dus daarom zaten we het eerste nachtje ergens anders.
Bij het hotel hebben we fietsen gehuurd en zijn we opzoek gegaan naar een wasserij, want dit was hard nodig na Myanmar met hun weinige en dure wasserijen. Na lang zoeken uiteindelijk een wasserij gevonden waar we zelf konden wassen (dit is het goedkoopst voor veel was).
Deze middag zijn we ook even langs de tandarts gegaan om naar de verstandskies van Marissa te laten kijken. Marissa had namelijk al een paar dagen last van de kies. Een mooie foto laten maken en gelijk een afspraak voor de volgende dag erbij om de kies te laten trekken.

’s Avonds hebben we weer afgesproken met Ronald & Yvette. Deze avond was het al veel drukker op straat en dus al veel gezelliger. Er werden al vele krathongs (soort kerstbakjes met kaarsjes en wierrook) op het water gelaten voor geluk en niet veel later volgden de eerste wensballonnen. Het was de 25e alleen toegestaan om wensballonnen de lucht in te laten gaan i.v.m. eerdere vliegtuigincidenten. Niet veel later zagen we ook waarom, want de 10 wensballonnen werden er 50…en de 50 werden er 100…en de 100 werden er 500…totdat heel de lucht vol zag van lichten. Samen met (professioneel) vuurwerk en de krathongs op het water was het een super gaaf gezicht. Het was ook hilarisch hoe men hier klakkeloos wensballonnen op laat gaan en vuurwerk afsteekt. In Nederland zorgen we dat we wat afstand nemen, of niet te dicht bij andere mensen afsteken…hier absoluut N.V.T.
De Romeinse kaarsen worden naast je hoofd afgestoken…je krijgt pijlen van de overkant naar je toe geschoten…en een stel giebelende meiden laten weer eens een wensballon te vroeg los waardoor deze mooi brandend tegen iedereen aan vliegt.
Heel erg veilig dus allemaal…vooral de vuurpijlen; aansteken, 3 keer rond draaien met je arm, en loslaten…dan gaat de pijl ‘vaak’ de goede kant op…dat is de gedachte hier in ieder geval.
Zelf hebben wij ook maar even mee gedaan aan de gekte en samen een wensballon de lucht in gestuurd.

Op donderdag hebben we eerst lekker bij het zwembad gelegen die ons hotel ook had! Na een paar uurtjes was het moment daar voor Marissa haar kies. Na een verdovingsspuitje werd de kies er zonder al te veel moeite uitgetrokken. De dagen erna heeft de wond ook geen last of pijn bezorgd, dus Marissa mag van geluk spreken!
De avond zijn we met R&Y naar de afsluiting van het festival geweest. Er was onder andere een optocht, maar op het moment dat de eerste paradewagen aan kwam rijden kwam het met bakken uit de hemel zetten. Een beetje een domper. Ook het vuurwerk wat ‘super’ moest zijn, viel een beetje tegen. Na een biertje en een hapje op straat maar weer lekker gaan slapen.
Het was een festival waarvan we over het algeheel meer van hadden verwacht. De 2e dag (de dag van volle maan) was echt super gaaf…dag 1 en 3 was iets minder spectaculair.

Je kon trouwens ook bij een universiteit voor 100 dollar toeschouwer zijn van een commercieel deel van het festival waar duizenden wensballonnen op het zelfde moment de lucht in gaan. Dit is ook deel van het festival wat je vindt als je zoekt op Google afbeeldingen van dit festival. Wij vonden het net zo leuk om (gratis) in de stad tussen alle chaos aan de rivier te staan.

De dag na het festival is Mark ’s ochtends weer naar een barbershop geweest. Deze man ging tekeer met z’n schaar en kam, net zoals een chinees in de wok doet met z’n spateltjes. Dus 10 minuten later stonden we weer buiten.
‘Als de vitamine B12 spuit ook eens zo snel gaat straks…dat zou mooi zijn’ was de gedachte. We gingen maar eens opzoek naar een ziekenhuisje om Mark zijn voorraad B12 aan te vullen.
Ziekenhuis 1: alle gegevens ingevuld, bloeddruk gemeten, kom je bij de dokter: “geen B12 hier, wel in ziekenhuis ‘2’”.
Ziekenhuis 2: “geen B12 hier, wel in ziekenhuis ‘3’”.
Ziekenhuis 3: Gegevens ingevuld…”geen B12, maar wel een mix van B1,B6,B12”.
We waren er wel flauw van dus dan druk die er maar in! Mark moest naar behandelkamer 16 lopen. Kamer 16? Klopt dat wel?... Een hokje van 4 bij 4, waar al drie half overleden patiënten lagen. Na een beetje twijfelen toch maar daar naar binnen gestapt. Dat was toch de ruimte waar Mark moest wezen! Alleen een beetje raar om tussen de half overleden mensen ergens een spuit te moeten halen…Privacy kennen ze hier niet heel erg.

Deze bezoekjes hebben een aardig deel van de dag opgeslokt. Dus 1 tempeltje en een grote supermarkt later was de dag alweer bijna voorbij. ’s Avonds voor de laatste keer gezellig met Ronald en Yvette uiteten geweest, aangezien hun de volgende dag weer verder zouden reizen.

Zaterdag 28 november zijn we naar de Grand Canyon van Chiang Mai gereden op een huurscooter. Dit is een steengroeve wat vol staat met regenwater, waar je heerlijk kan zwemmen en cliffjumpen. Hier hebben we een lekkere dag op bamboe vlotjes gelegen, van kliffen gesprongen en lekker gegeten.
Deze plek wordt door de lokale mensen bestempeld als ‘bezeten door geesten’. Dat kwam deze dag wel aardig uit. Er sprong een jongen met z’n Gopro het water in; camera foetsie! Een half uur later springt er iemand anders met z’n Gopro het water in; het waterdichte kapje klapt open!
Niet veel later is er wat geschreeuw van mensen dat er een meisje niet boven water kan blijven. Een paar mensen hebben haar boven weten te krijgen…maar als dit niet opgemerkt was dan was zij de 4e toerist die hier zou verdrinken.
Wij hebben desondanks een heeeerlijk dagje hier gehad in de steengroeve!
’s Avonds zijn wij naar het Sukonta Buffet geweest…dit kun je vergelijken met de Lindenberg in Ommen vs. Gourmetten met kerst.
Het is letterlijk een vreetschuur; met 2000 gasten onder een grote overkapping onbeperkt eten. Je kon er sushi, fruit, ijs en allerlei kant en klare gerechten krijgen. Maar waar het voornamelijk om gaat is het gourmetten op een bakplaat met een ring met bouillon om noedels en groente in te koken. Tezamen met wat live muziek hebben we ons hier een hele avond goed kunnen vermaken voor een goede 10 euro.

De volgende dag hebben we lekker een dagje niks gedaan bij het zwembad van het hotel. De avond hebben we besteed aan het slenteren over de Sundaymarket. Hierbij staan er kilometers aan kraampjes door heel de binnenstad van Chiang Mai…ook weer een goede bron van veel culinair eten.
We hadden besloten om nog een nachtje extra te blijven, omdat het relaxte van Chiang Mai ons wel beviel. Op maandag hebben we overdag onze voeten kaal laten eten door visjes bij een fish spa, gevolgd door een half uurtje massage.
Op de fiets zijn we via de snelweg naar een mega supermarkt geweest, waar we weer wat nodige boodschappen konden doen.
In de avond konden we het toch niet laten om toch weer naar het Sukonta Buffet te gaan…aangezien dit ons toch wel zeer goed beviel. Daar zaten we dan, 48 uur later, weer aan het gourmetstel. Heerlijk!

Op 1 december was het dan toch tijd om Chiang Mai te verlaten. In een minibusje zijn we naar Pai gereden; een plaatsje middenin de bergen in het noorden van Thailand. Dit wordt omgeschreven dat het hippie-tijdperk hier nog steeds leeft…dat is dus ook nog zo! We waren nog niet in Pai en de dreadlocks, piercings en (vrouwen met) bossen okselhaar waren al gespot. Na in te hebben gecheckt en een lekker relax uurtje in de hangmat bij ons hutje zijn we de avondmarkt op gegaan.

De volgende ochtend hebben we een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen. Zo zijn we bij een Japanse brug uit WOII geweest, gevolgd door de Pai Canyon. In deze canyon hebben we een uurtje rondgelopen over 1 meter brede kliffen met afgronden van tientallen meters naast je. Na dit uurtje klimmen en klauteren zijn we richting een waterval gereden. Onderweg gestopt bij de ‘land split’. Dit is een stuk land van een boer, wat van de één op andere dag gespleten is; opeens was er een kloof van 5 meter breed en 50 meter diep. Deze man verbouwde hier al zijn landbouwproducten, maar dat was ineens niet meer mogelijk. Nu kun je hier de ‘landsplit’ bekijken en krijg je na de tijd wat drinken aangeboden in een hangmat. Ook wordt de hele tafel vol gezet met allerlei lokale eterij. Dit alles kost helemaal niks…je mag een bijdrage doen aan het eind in een donatiebox. Op deze manier krijgt de boer toch nog enigszins inkomen.

Na wat eten en drinken onze weg vervolgd naar de waterval. Deze waterval lag in de schaduw en het water was gruwelijk koud, dus meer dan met de voeten in het water werd het niet.
Bij de parkeerplaats van de waterval stond ook een groot bord met ‘Pai Viewpoint 10 km 40 min’. Wij dachten, ah leuk! Beetje toeren richting een uitzichtpunt. Nou…dat hebben we geweten!
Het begon eerst met een betonweg, gevolgd door een zandweg. Deze zandweg had af en toe houten plankjes over rivieren als brug. Op een gegeven moment werd de weg steiler en steiler, tot op een gegeven moment we mee moesten steppen om de scooter voort te bewegen. Als dat nog niet genoeg was veranderde de zandweg ook nog eens in een zandweg met diepe geulen als gevolg van vroeger regenwater. Het was dus slingeren, steppen, geulen ontwijkend naar boven martelen. Op een gegeven moment waren we boven…dachten we…
Daar stond een bord; ‘Viewpoint 20 min’….mannnn, we waren al ruim een half uur onderweg! Wie A zegt, moet ook B zeggen, dus het gas ging er maar weer op. Alleen na 20 meter stonden we weer stil, omdat het veel te steil voor de scooter was. Ook zagen we verschillende grote brandplekken onderweg. Wij roken ook onze scooter, dus we hadden al gauw in de gaten waar die verscheidene brandplekken vandaan kwamen. Marissa van de scooter, Mark met de scooter in de hand voorzichtig naar boven. Uiteindelijk zijn we toch bij een restaurantje en een uitzichtpunt op 1750 meter aangekomen…en ja…het was toch wel de moeite waard! Na een half uurtje boven was het tijd voor de terugweg. We dachten dat we alles hadden gehad… maar dat bleek helaas niet zo te zijn!
Al remmen knijpend heel de weg weer naar beneden. Alleen deze scooters zijn zo afgetrapt, dat de voorrem het op een gegeven moment wel best vond. Een stuk met de voeten aan de grond, alleen met een achterrem de bult afgegleden. Na wat rust voor de voorrem kwam deze ook weer terug en konden we na 3 uur (heen en terug) onze weg vervolgen richting een andere waterval.
De laatste stop was in een Chinees dorpje bij een uitzichtpunt over de vallei. Hier kreeg je bij binnenkomst een ‘lekker’ lauw kopje sterke thee.
Nadat de zon onder was gegaan was het tijd om snel naar huis te rijden, omdat het in Pai behoorlijk afkoelt ’s avonds. Eenmaal veilig thuis kwamen we erachter dat je met huurscooters tot aan de waterval mag rijden en absoluut niet verder naar Pai Viewpoint. Alles wat na de waterval gebeurd is voor eigen rekening. We waren dus best blij dat we weer veilig in ons hutje lagen!

De dag erna hebben we (na een lekker ontbijt in de hangmat op ons balkon) onze zwemspullen gepakt en zijn we naar een openbaar zwembad geweest. Gewoon lekker westers; alleen maar jongeren, goed eten, fijne hitsss en koude sappies. Prima relax dagje!

Op vrijdag 4 december zijn we ’s ochtends in een minibus gestapt. Na 762 misselijk makende bochten waren we weer in Chiang Mai, waar we een bus richting Chiang Rai hebben genomen.
Hier kwamen we rond 17.30 aan en hier vonden we weer ons favoriete restaurantje net zoals in Chiang Mai… lekker gourmetten. Hier hebben wij weer gezellig de avond doorgebracht.

De volgende dag hebben wij een scooter gehuurd en zijn hiermee naar de ‘witte sneeuwtempel’ gereden. Vele tempels lijken allemaal toch een klein beetje op elkaar, maar zo’n één hadden wij nog niet eerder gezien. Een mooi, sprookjesachtig plaatje!
Vervolgens zijn we met de scooter naar een hotspring gereden. Dit was een lange tour, dus onderweg hebben we even een pitstop gehouden bij een tempel in een grot.
Bij de hotspring hebben we heerlijk gezwommen. Het was net de jacuzzi bij de familie Vos thuis, alleen stonk dit water een beetje naar rotte eieren. Na het zwemmen hebben we een mandje aan een stokje gekocht met daarin 3 eitjes. Je kon deze eieren met het mandje in een bak met water uit een warmwaterbron doen, zodat je een lekker eitje kon koken.
Het was net een beetje Sint Maarten… iedereen liep i.p.v. met een lampion met een mandje met eieren rond. We misten alleen de liedjes nog ;)

Na onze heerlijke eitjes hebben we de scooter weer gepakt om terug te rijden naar ons guesthouse.
’s Avonds hebben wij ons een avondje gezellig vermaakt op de zaterdagmarkt. Deze dag was ook Sinterklaas jarig, maar hier in Thailand was ook de koning jarig op 5 december.
Hierdoor werd er ’s avonds door de locals in een kring gedanst en was het een en al gezelligheid op de markt.

De volgende dag zijn wij met een busje naar de Golden Triangle (het 3-landenpunt; Myanmar, Laos en Thailand) gereden. Hier kan je op zich niet heel veel doen, alleen genieten van een mooi uitzicht over de drie landen.
Een klein stukje verder bij het drielandenpunt vandaan zit het Opium museum. Dit is een museum over de geschiedenis van opium (drugs) wat vroeger in de Golden Triangle een grote rol heeft gespeeld. Na ongeveer 1,5 uur ons daar vermaakt te hebben was het weer tijd om terug te gaan met een minibusje naar Chiang Rai.
We durven het bijna niet te vertellen…… ’s avonds zijn we weer uiteten geweest bij het gourmet restaurant. In acht dagen tijd hebben we daar 4x gegeten. Als we jullie een stukje konden laten proeven, dan snappen jullie ons vast ;)

Vandaag 7 december was het tijd voor ons om Thailand te verlaten.
Vanochtend om 9.30 zijn we met een bus vertrokken richting Laos. Om 13.30 kwamen we aan in het plaatsje Huay Xai, waar we vannacht onze eerste nacht in Laos zullen doorbrengen.
Morgen gaan we om 11.00 met een tweedaagse boottocht naar Luang Prabang. Wat we verder allemaal in Laos zullen beleven, krijgen jullie een volgende keer te lezen.

Tot de volgende keer!!

Voor foto's zie: https://m.facebook.com/mark.vos.121/albums/972187226186185/