Als bootvluchteling op de oceaan...
Blijf op de hoogte en volg Mark & Marissa
17 September 2015 | Indonesië, Kuta
Selamat malam! (=Goedenavond!) Hier weer een behoorlijk verslag vanuit Indonesië. De laatste dateerde nog uit Malang, momenteel zitten we (weer) op Bali. De tijd gaat hier snel, maar in Nederland net zo volgens ons. De feestweek zit er ook alweer op in Gramsbergen, die wij behoorlijk hebben gemist :( Echter deden wij nog wel een klein beetje mee vanuit de etalage :) (Dank Dianne de Goeijen, Roxy en Jellypuffers!)
Maar waar we gebleven waren…
Zaterdagochtend (28 augustus) kwamen we met de nachtbus aan in Bali. We werden vanaf het busstation opgehaald door Indra…Indra is een oud cruise-collega van Mark en woont in Bali en toevallig heeft Indra ook nog een guesthouse. In dit guesthouse hebben wij 10 dagen van onze reis doorgebracht, waar we elke ochtend het ontbijt op ons terras geserveerd kregen. Alleen hebben wij 10 dagen lang het lekkere (rijst-achtige substantie) ontbijt naar buiten gesmokkeld aangezien dit niet te pruimen was. Uit respect voor de kok gooiden we dit niet thuis weg, maar gooiden wij het weg bij onze grote vriend ‘Breadlife’. Hier wisselden wij ons vuilniszakje in voor pizzabroodjes, chocoladebroodjes en croissants. Sorry kok!
Die zaterdag zijn we gelijk met Indra en een vriend van hem op pad gegaan. Een mooie wandeling door een rivier en de rijstvelden om uiteindelijk bij een tempel uit te komen. De andere dagen zijn we zelf op pad geweest. Indra had voor ons een scooter te leen en daarmee hebben wij in die andere 9 dagen het binnenland en een deel van de kust van Bali verkend.
In deze dagen hebben wij vele tempels bekeken zoals ‘de tempel in het water’ van alle reisbureau plaatjes. Helaas is het geen regenseizoen, dus nu staat het droog. Ook hebben wij de ‘moedertempel’ Besakih bezocht, maar die hadden we beter kunnen skippen. Na een lange tocht op onze scooter werden we aangehouden bij een hokje, en moesten we 30.000 Rupiah betalen voor entree. Daarna werden we aangehouden bij een volgend hokje, waar we onze gegevens moesten achterlaten én een donatie. Er stonden alleen donaties in het boek van 400.000 of meer (28 euro of meer). Dit vonden wij al heel erg frapant, en schreven een beetje twijfelachtig maar een klein bedrag in het boek van 20.000. Eenmaal richting de tempel werd ons verteld dat je een gids nodig had. Wij maar weer terug, en om een gids vragen, aangezien we een donatie hadden gedaan. Onze donatie bleek te weinig (wij hebben toch een andere betekenis van donatie), en zonder al te veel vragen kregen we 20.000 terug. Met het geld in de handen naar een jongen gelopen die wel onze gids wilde zijn. Na nog weer wat gezeur om geld toch de tempel rond gelopen met hem. Onze gids sprak ook bijna geen Engels, dus het was niet zo boeiend. Weer terug bij het donatie hokje hebben wij gevraagd of we “onze vrienden” mochten opzoeken in het boek…aangezien we de gang van zaken niet zo vertrouwden. “Het boek was al weg naar een dorpshoofd” werd gezegd, maar hij lag nog mooi voor de man. Uiteindelijk mochten we toch in het boek kijken, en wat bleek?! Onze 20.000 was 420.000 geworden. Na bestudering van andere getallen bleek dat er overal wat bijgeschreven/veranderd was. Dus ons vermoeden klopte wel. Het is heel jammer dat zo’n mooie tempel misbruikt wordt door van die geldgrage mannetjes. Zelfs andere locals hebben er een hekel aan. Maar gelukkig is deze gang van zaken alleen extreem bij de Besakih tempel…alle andere tempels hebben we rustig op ons dooie gemakkie kunnen bekijken.
Onder andere de tempel in Ubud waar bloed werd vergoten voor de duivel, om hem tevreden te stellen. Dit werd gedaan door hanengevechten, maar tegenwoordig wordt dit ook gebruikt om flink te gokken. De hanen krijgen een mes om hun pootje, worden flink opgefokt, en dan op elkaar losgelaten. Best barbaars om te zien, maarja…’t is cultuur dus moeten we het natuurlijk wel even bekijken.
Naast de tempels hebben we ook rijstvelden, apen, stranden, watervallen en een Balinese voorstelling bezocht. Mark heeft ook nog even een barbershop bezocht; even het koppie onder handen laten nemen voor welgeteld 1 euro! Zo kun je nog wel een keer naar de kapper.
Naast al die mooie dingen hebben we ook wat minder mooie dingen mogen aanschouwen. Wat zeer indrukwekkend was om te zien was een crematie ceremonie. Uit één dorp kwamen verschillende parades van families bij elkaar om op een groot plein de restanten van lichamen (van de afgelopen 5 jaar) te verbranden. Restanten werden uit altaars gehaald en samen met persoonlijke bezittingen in grote versierde gebouwde ‘koeien’ gelegd. Als je veel geld hebt kun je een eigen altaar en crematieplek aanschaffen, als je weinig hebt deel je het met verschillende families.
Ook werd er een belangrijk persoon gecremeerd, deze wordt niet eerst begraven en weer opgegegraven, maar gelijk gecremeerd. Uiteindelijk worden alle koeien in de hens gestoken. De net overleden persoon werd met wat extra hulp van 3 gasbranders midden op het plein gecremeerd.
Van de crematie gaan we over naar wat lekkerders…Elianne: jij vroeg ons laatst of wij de pizza, kroketten, patat etc. al misten… Uhmmm nou nee!;)
In Ubud zat een restaurant met Nederlandse recepten… wij moesten dit natuurlijk wel even beoordelen, maar de kroketten en de bitterballen smaakten daar heel erg naar meer!
Aan het eind van onze 10 dagen in Ubud vonden wij dat we wel een lekkere massage hadden verdiend. Echte backpackers zijn dit natuurlijk ook heel hard nodig en hebben daar dan ook zeker wel het budget voor :P
Na een akward verkleedpartijtje in half doorzichtig wegwerp ondergoed (wat is voor/achter, en wat is onder/boven?!) hebben we een uur lang genoten van een harde en relaxte massage. Af en toe wel het gevoel hebben dat je helemaal dubbelgevouwen wordt of iets breekt, maar het was zeker de moeite waard! Bedankt Charlotte en Niels voor de goede tip!
Na deze massage waren we weer helemaal fris en fruitig om verder te reizen naar Lombok.
Dinsdag 8 september heeft Indra ons weggebracht naar het vliegveld van Denpasar en vanaf daar zijn we gevlogen naar Lombok. Dit was een kort vluchtje van 20 minuten, waarna we met een taxi een half uurtje naar het zuiden zijn gereden. Hier staat alles in het teken van zon, zee en strand. Hier hebben we uiteindelijk ook nog een dagje bijgeboekt, omdat alles zo relaxed was. We hebben 4 dagen achter elkaar verschillende stranden bezocht, alles binnen 20 minuten rijden op de scooter. Hier vonden we de echte witte stranden van de reisgidsen; super wit zand, blauw water, en bijna helemaal voor jezelf!
De eerste dag op Kuta Beach hadden wij een achteraf strandje gevonden, wat echt helemaal voor ons zelf was. Alleen aan het eind van de middag werd onze rust wreed verstoord…
Marissa lag lekker te slapen op haar handdoekje en Mark had zin om een steile rots te beklimmen. Op het moment dat Mark net boven stond hoorde hij lawaai uit de heuvel achter Marissa komen, en wat bleek?...Er kwamen 10 apen door de bossen naar beneden glijden/rennen. Dus voordat Mark Marissa ook maar kon wakker schreeuwen stonden er al twee hongerige apen naast Marissa. Dit was dus heerlijk ontwaken voor Marissa, want ze moest gelijk de strijd aan. Apen staan bekend om het jatten van alles wat maar los en vast zit…en aangezien onze portomonnee, cameras en telefoons ook in de tas zaten was het belangrijk om te winnen!
Uiteindelijke buit voor de apen; 1 zak chips, 1 zak met (per stuk verpakte) karamelsnoepjes –wat ze ook nog prima open krijgen!?-, 1 pakje zakdoekjes & 1 grote fles water. Getraumatiseerd hebben we maar gauw dit strand achter ons gelaten en zijn we teruggegaan naar ons hostel.
Zondag de 13e zijn we ’s ochtends vroeg vertrokken richting de Gili’s (3 kleine eilandjes voor de kust van Lombok). Wij verbleven op het grootste eiland, Trawangan. Heel veel over de pracht van dit eiland gehoord, maar in werkelijkheid bleek het allemaal iets minder. 25 Jaar geleden was het een tropisch paradijs met een paar toeristen, 3 overnachtingsplekken en enkele barretjes. Daarnaast veel levendig koraal en vriendelijke mensen. Anno 2015 zijn er 200 overnachtingsplekken, hetzelfde aantal barretjes, dood koraal en veel popi jopi mensen. De prijzen zijn hier helaas ook twee keer hoger dan de rest van Indonesië. Ondanks dit hebben we toch nog wel 4 fijne nachten hier verbleven. We hebben hier een dag zelf gesnorkeld met als hoogtepunt een zeeschildpad die vlak bij ons zwom. Een andere dag hebben we bootvluchteling gespeeld voor 5 euro; we gingen op snorkeltrip en werden met vele en vele toeristen op een boot gedrukt. In het water kreeg je ook alleen maar benen, armen en flippers tegen je aan. Maar desondanks deze drukte toch weer een schildpad op een meter afstand gezien, en enkele tropsiche vissen. Het laatste dagje hebben we afgesloten met de fiets over het eiland. Beetje strandjes pakken en aan het eind neerploffen op een zitzak. Lekker met een cocktail en een biertje in de hand, kampvuurtje erbij, kijkend naar de zonsondergang.
Momenteel zitten we weer op Bali (bij Kuta Beach). Hier zullen we nog 5 nachten verblijven, voordat we doorreizen naar Singapore.
Al die verhalen zullen t.z.t. weer online komen!
Voor bijbehorende foto’s zie weer onze Facebookpagina: https://m.facebook.com/mark.vos.121/albums/924222447649330/
Maar waar we gebleven waren…
Zaterdagochtend (28 augustus) kwamen we met de nachtbus aan in Bali. We werden vanaf het busstation opgehaald door Indra…Indra is een oud cruise-collega van Mark en woont in Bali en toevallig heeft Indra ook nog een guesthouse. In dit guesthouse hebben wij 10 dagen van onze reis doorgebracht, waar we elke ochtend het ontbijt op ons terras geserveerd kregen. Alleen hebben wij 10 dagen lang het lekkere (rijst-achtige substantie) ontbijt naar buiten gesmokkeld aangezien dit niet te pruimen was. Uit respect voor de kok gooiden we dit niet thuis weg, maar gooiden wij het weg bij onze grote vriend ‘Breadlife’. Hier wisselden wij ons vuilniszakje in voor pizzabroodjes, chocoladebroodjes en croissants. Sorry kok!
Die zaterdag zijn we gelijk met Indra en een vriend van hem op pad gegaan. Een mooie wandeling door een rivier en de rijstvelden om uiteindelijk bij een tempel uit te komen. De andere dagen zijn we zelf op pad geweest. Indra had voor ons een scooter te leen en daarmee hebben wij in die andere 9 dagen het binnenland en een deel van de kust van Bali verkend.
In deze dagen hebben wij vele tempels bekeken zoals ‘de tempel in het water’ van alle reisbureau plaatjes. Helaas is het geen regenseizoen, dus nu staat het droog. Ook hebben wij de ‘moedertempel’ Besakih bezocht, maar die hadden we beter kunnen skippen. Na een lange tocht op onze scooter werden we aangehouden bij een hokje, en moesten we 30.000 Rupiah betalen voor entree. Daarna werden we aangehouden bij een volgend hokje, waar we onze gegevens moesten achterlaten én een donatie. Er stonden alleen donaties in het boek van 400.000 of meer (28 euro of meer). Dit vonden wij al heel erg frapant, en schreven een beetje twijfelachtig maar een klein bedrag in het boek van 20.000. Eenmaal richting de tempel werd ons verteld dat je een gids nodig had. Wij maar weer terug, en om een gids vragen, aangezien we een donatie hadden gedaan. Onze donatie bleek te weinig (wij hebben toch een andere betekenis van donatie), en zonder al te veel vragen kregen we 20.000 terug. Met het geld in de handen naar een jongen gelopen die wel onze gids wilde zijn. Na nog weer wat gezeur om geld toch de tempel rond gelopen met hem. Onze gids sprak ook bijna geen Engels, dus het was niet zo boeiend. Weer terug bij het donatie hokje hebben wij gevraagd of we “onze vrienden” mochten opzoeken in het boek…aangezien we de gang van zaken niet zo vertrouwden. “Het boek was al weg naar een dorpshoofd” werd gezegd, maar hij lag nog mooi voor de man. Uiteindelijk mochten we toch in het boek kijken, en wat bleek?! Onze 20.000 was 420.000 geworden. Na bestudering van andere getallen bleek dat er overal wat bijgeschreven/veranderd was. Dus ons vermoeden klopte wel. Het is heel jammer dat zo’n mooie tempel misbruikt wordt door van die geldgrage mannetjes. Zelfs andere locals hebben er een hekel aan. Maar gelukkig is deze gang van zaken alleen extreem bij de Besakih tempel…alle andere tempels hebben we rustig op ons dooie gemakkie kunnen bekijken.
Onder andere de tempel in Ubud waar bloed werd vergoten voor de duivel, om hem tevreden te stellen. Dit werd gedaan door hanengevechten, maar tegenwoordig wordt dit ook gebruikt om flink te gokken. De hanen krijgen een mes om hun pootje, worden flink opgefokt, en dan op elkaar losgelaten. Best barbaars om te zien, maarja…’t is cultuur dus moeten we het natuurlijk wel even bekijken.
Naast de tempels hebben we ook rijstvelden, apen, stranden, watervallen en een Balinese voorstelling bezocht. Mark heeft ook nog even een barbershop bezocht; even het koppie onder handen laten nemen voor welgeteld 1 euro! Zo kun je nog wel een keer naar de kapper.
Naast al die mooie dingen hebben we ook wat minder mooie dingen mogen aanschouwen. Wat zeer indrukwekkend was om te zien was een crematie ceremonie. Uit één dorp kwamen verschillende parades van families bij elkaar om op een groot plein de restanten van lichamen (van de afgelopen 5 jaar) te verbranden. Restanten werden uit altaars gehaald en samen met persoonlijke bezittingen in grote versierde gebouwde ‘koeien’ gelegd. Als je veel geld hebt kun je een eigen altaar en crematieplek aanschaffen, als je weinig hebt deel je het met verschillende families.
Ook werd er een belangrijk persoon gecremeerd, deze wordt niet eerst begraven en weer opgegegraven, maar gelijk gecremeerd. Uiteindelijk worden alle koeien in de hens gestoken. De net overleden persoon werd met wat extra hulp van 3 gasbranders midden op het plein gecremeerd.
Van de crematie gaan we over naar wat lekkerders…Elianne: jij vroeg ons laatst of wij de pizza, kroketten, patat etc. al misten… Uhmmm nou nee!;)
In Ubud zat een restaurant met Nederlandse recepten… wij moesten dit natuurlijk wel even beoordelen, maar de kroketten en de bitterballen smaakten daar heel erg naar meer!
Aan het eind van onze 10 dagen in Ubud vonden wij dat we wel een lekkere massage hadden verdiend. Echte backpackers zijn dit natuurlijk ook heel hard nodig en hebben daar dan ook zeker wel het budget voor :P
Na een akward verkleedpartijtje in half doorzichtig wegwerp ondergoed (wat is voor/achter, en wat is onder/boven?!) hebben we een uur lang genoten van een harde en relaxte massage. Af en toe wel het gevoel hebben dat je helemaal dubbelgevouwen wordt of iets breekt, maar het was zeker de moeite waard! Bedankt Charlotte en Niels voor de goede tip!
Na deze massage waren we weer helemaal fris en fruitig om verder te reizen naar Lombok.
Dinsdag 8 september heeft Indra ons weggebracht naar het vliegveld van Denpasar en vanaf daar zijn we gevlogen naar Lombok. Dit was een kort vluchtje van 20 minuten, waarna we met een taxi een half uurtje naar het zuiden zijn gereden. Hier staat alles in het teken van zon, zee en strand. Hier hebben we uiteindelijk ook nog een dagje bijgeboekt, omdat alles zo relaxed was. We hebben 4 dagen achter elkaar verschillende stranden bezocht, alles binnen 20 minuten rijden op de scooter. Hier vonden we de echte witte stranden van de reisgidsen; super wit zand, blauw water, en bijna helemaal voor jezelf!
De eerste dag op Kuta Beach hadden wij een achteraf strandje gevonden, wat echt helemaal voor ons zelf was. Alleen aan het eind van de middag werd onze rust wreed verstoord…
Marissa lag lekker te slapen op haar handdoekje en Mark had zin om een steile rots te beklimmen. Op het moment dat Mark net boven stond hoorde hij lawaai uit de heuvel achter Marissa komen, en wat bleek?...Er kwamen 10 apen door de bossen naar beneden glijden/rennen. Dus voordat Mark Marissa ook maar kon wakker schreeuwen stonden er al twee hongerige apen naast Marissa. Dit was dus heerlijk ontwaken voor Marissa, want ze moest gelijk de strijd aan. Apen staan bekend om het jatten van alles wat maar los en vast zit…en aangezien onze portomonnee, cameras en telefoons ook in de tas zaten was het belangrijk om te winnen!
Uiteindelijke buit voor de apen; 1 zak chips, 1 zak met (per stuk verpakte) karamelsnoepjes –wat ze ook nog prima open krijgen!?-, 1 pakje zakdoekjes & 1 grote fles water. Getraumatiseerd hebben we maar gauw dit strand achter ons gelaten en zijn we teruggegaan naar ons hostel.
Zondag de 13e zijn we ’s ochtends vroeg vertrokken richting de Gili’s (3 kleine eilandjes voor de kust van Lombok). Wij verbleven op het grootste eiland, Trawangan. Heel veel over de pracht van dit eiland gehoord, maar in werkelijkheid bleek het allemaal iets minder. 25 Jaar geleden was het een tropisch paradijs met een paar toeristen, 3 overnachtingsplekken en enkele barretjes. Daarnaast veel levendig koraal en vriendelijke mensen. Anno 2015 zijn er 200 overnachtingsplekken, hetzelfde aantal barretjes, dood koraal en veel popi jopi mensen. De prijzen zijn hier helaas ook twee keer hoger dan de rest van Indonesië. Ondanks dit hebben we toch nog wel 4 fijne nachten hier verbleven. We hebben hier een dag zelf gesnorkeld met als hoogtepunt een zeeschildpad die vlak bij ons zwom. Een andere dag hebben we bootvluchteling gespeeld voor 5 euro; we gingen op snorkeltrip en werden met vele en vele toeristen op een boot gedrukt. In het water kreeg je ook alleen maar benen, armen en flippers tegen je aan. Maar desondanks deze drukte toch weer een schildpad op een meter afstand gezien, en enkele tropsiche vissen. Het laatste dagje hebben we afgesloten met de fiets over het eiland. Beetje strandjes pakken en aan het eind neerploffen op een zitzak. Lekker met een cocktail en een biertje in de hand, kampvuurtje erbij, kijkend naar de zonsondergang.
Momenteel zitten we weer op Bali (bij Kuta Beach). Hier zullen we nog 5 nachten verblijven, voordat we doorreizen naar Singapore.
Al die verhalen zullen t.z.t. weer online komen!
Voor bijbehorende foto’s zie weer onze Facebookpagina: https://m.facebook.com/mark.vos.121/albums/924222447649330/
-
17 September 2015 - 14:07
Jeroen & Roxy:
Goed verhaal, lekker kort! ;)
Geniet er van!
Liefs xx -
17 September 2015 - 15:39
Bso Heidelaan:
Mooie (lange) ;-) verhalen hahaha. Waar zijn alle foto's? Kunnen we het wat visueler maken voor de kids. Veel plezier nog. Liefs Chantal en Ilonka en de bso kids -
17 September 2015 - 15:54
Mark & Marissa :
Hallo Heidelaantjes...
Via de link die onderin het verslag staat... als je deze link kopieert in een ander tabblad, dan krijg je als het goed is alle foto's te zien. Ook via mijn (Marissa) fb pagina kan je ze zien.
Groetjes aan iedereen daar!
-
17 September 2015 - 17:17
Sjoerd:
Hey ouwe backpackers,
De tijd vliegt inderdaad!
Leuk om jullie verhalen zo te lezen, keep up the good work!
De groep apen hier in Nederland, in tegenstelling met die opt strandje, zullen zich wel gedragen:D
Groetjes en veel plezier aankomende tijd! -
17 September 2015 - 17:17
Sjoerd:
Hey ouwe backpackers,
De tijd vliegt inderdaad!
Leuk om jullie verhalen zo te lezen, keep up the good work!
De groep apen hier in Nederland, in tegenstelling met die opt strandje, zullen zich wel gedragen:D
Groetjes en veel plezier aankomende tijd! -
17 September 2015 - 21:58
Gea:
Wat een geweldig mooi verhaal weer om te lezen en fijn te lezen dat jullie zo genieten -
17 September 2015 - 21:59
Bertus En Diny:
Weer een mooi verhaal hoor. Schitterende foto's
Veel plezier deze dagen op Bali en dan door naar de volgende bestemming Singapore.
Liefs van ons uit Schuinesloot -
19 September 2015 - 14:20
Arno, Manon En Dahné:
Lieve Marissa en Mark,
Wat weer een prachtig verhaal om te lezen! Jullie beleven geweldige avonturen! En jullie hebben pas 2 maanden erop zitten....Blijf lekker genieten en doe voorzichtig! Pas op voor de apen :-)
Dikke kus van ons -
22 September 2015 - 13:10
Elianne:
Hai vrienden van het goede leven,
Martijn zei dat ik het verhaal even moest lezen omdat ik antwoord krijg op mijn prangende vraag over gefrituurd-voedsel haha. Thanx! Nu, omdat ik geen mobiel heb, heb ik wat later het verhaal gelezen (mn mobiel heeft besloten een duik te nemen in het toilet bbbrrrr), maar het verhaal is goeddddd. Grappig om te lezen. Ik zie het helemaal voor me: Marissa vechtend met apen, jullie op een boot lastig gevallen door flippers, armen en benen en jullie soort CSI-onderzoek bij de donatie-tempel. Heerlijk geschreven en blijf doorgaan met jullie avonturen opschrijven, want je zult later zien dat je zelf de helft vergeet en het fijn is om het na te kunnen lezen (en ik vind het leuk ;))REDEN GENOEG TOCH? ;)
3-nederlandse kussen van mijjjjj (en Duuk ;))
-
23 September 2015 - 20:51
Wilma :
Hoi Mark en Marissa.
Wat weer een mooi verhaal. Leuke belevenissen.
Op naar de volgende belevenissen. Geniet ervan.
Lieve groeten Wilma -
03 Oktober 2015 - 18:54
Ilse:
Hè lieverds!
Wat een leuk verhaal! Gelukkig liep ik wat verhalen achter waardoor ik gelijk door kan naar de volgende! En thanks voor de tips over Bali! Zullen tessa en ik meenemen op onze trip!
Veel plezier nog en geniet!
X Ieuwzie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
